Szanowni Państwo,
czy istnieją jakieś reguły dotyczące spolszczania imion monarszych? Jeżeli tak – jakie? W szczególności interesuje mnie kwestia obecnego władcy Liechtensteinu, Jana Adama II (czy może raczej Hansa Adama II). Czy w uproszczeniu przyjąć można, że należy spolszczać imiona tych monarchów, którzy są powszechnie Polakom znani (więc Elżbieta II, ale Hans Adam II), czy jednak istnieją pewne imiona, które z założenia spolszczać należy (np. właśnie Hans)?
Z wyrazami szacunku
N.S.

Szanowni Państwo,
od kilku dni zastanawiam się, czy w wypowiedzeniu: „Praktyczne porady, jak pokonać oszustów ich własną bronią” powinien być przecinek. Nie widząc żadnego orzeczenia, byłam gotowa go usunąć. Zapytałam jednak o zdanie kilka osób, które w moim odczuciu powinny „wiedzieć lepiej”, a te broniły owego nieszczęsnego przecinka z przekonaniem równym mojemu, aby go usunąć. Zwracam się do Państwa o rozstrzygnięcie kwestii.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Leszczyńska

Współpracuję nad tworzeniem polskiej wersji „europejskich paszportów edukacyjnych”. Oprócz nazwy kraju trzeba tam wpisać narodowość (koniecznie musi być przymiotnik). Jaki zapis zastosować w następujących przypadkach?
— Wybrzeże Kości Słoniowej (w wersji ang. jest Ivorish);
— Wyspy Św. Tomasza (ang. Sao Tomean);
— Wyspy Salomona (ang. Solomon Islander);
— Wyspy Marshalla (ang. Marshallese, pol. marszalska???).
Bardzo proszę o pomoc – jak sobie z tym poradzić?
Ewa Wosik

1. Często spotykam się z pomijaniem przecinków w tytułach. Według reguł rzeczownik (lub grupa rzecz.) w wołaczu wymaga użycia przecinka. Jak więc należy napisać tytuł „Chwal duszo moja Pana”. Czy „Chwal, duszo moja, Pana”?
2. Czy należy stawiać przecinek po wykrzykniku O? Napiszemy: „O, wielki Boże” czy też „O wielki Boże”?
3. Czy poprawne jest zdanie: „Widzę cię trochę zmęczonego”? Wybrałabym formę: „Widzę cię trochę zmęczonym”, ale może to archaizm. Z wyrazami szacunku,
H. Jakubowska

Z zainteresowaniem przeczytałem dotychczasowe porady dotyczące rodzaju gramatycznego skrótowców, ale jak określać rodzaj skrótowców obcojęzycznych, w szczególności DNA.
Nie każdy bowiem Polak musi znać, tym bardziej rozumieć, rozwinięcie takiego skrótowca. W związku z tym nie każdy jest w stanie określić rodzaj członu głównego.

Z poważaniem
Marcin Hippe

Jak określić poród suki? Określenia ludzkie brzmią dziwnie (Sunia będzie rodzić), ale czasownik kocić się w kontekście psa jeszcze dziwniej.

Będę wdzięczna za sugestie

D.

Jaka jest poprawna polska nazwa greckiej wyspy (a w zasadzie grupy wysp) Santorini (Thira), w szczególności czy poprawna jest nazwa "Santoryn", którą usłyszałem w filmie dokumentalnym o Grecji emitowanym przez Planete+. Przez kilka lat mieszkałem w Grecji, ale nigdy nie słyszałem nazwy "Santoryn". Zarówno Grecy, jak i cudzoziemcy używają wyłącznie nazwy Santorini lub Thira.

Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo!
Moje pytanie dotyczy pisowni nazw własnych, np. nazwa Wyższe Seminarium Duchowne w Toruniu napisana została od dużych liter. Czy pisząc dalej, używając tylko słowa – seminarium, należy je pisać wielką literą? Te wątpliwości dotyczą wielu nazw kilkuczłonowych, z których poźniej używany jest w tekście tylko jeden człon. Czy te wątpliwości rozwiązuje jakiś słownik?
Bardzo dziekuje za odpowiedz. Pozdrawiam.

Szanowni Państwo!
Odnośnie pytania zatytułowanego Witam. Czasem wydaje mi się zbyt oficjalne napisanie w e-mailu (bo to chyba ma znaczenie) Szanowny Panie etc. Czy mam rację? Jakiego zwrotu można jeszcze użyć? Na przykład Dzień dobry! – ale co, jak piszę list w nocy?:> Przypuśćmy, że chcę wysłać jakiś plik. Przecież nie wyślę pustego listu. Musi być jakiś zwrot powitalny, w szczególności, gdy piszę do osoby wyższej rangą ode mnie. Tylko jaki?
Pozdrawiam,
–MK

Co sądzą Państwo o słowach polilog i konsytuacja? Rozumiem, że pierwsza nazwa jest motywowana potrzebą specjalizacji znaczenia dialogu, czy jednak rzeczywiście dialog musi oznaczać rozmowę dwóch osób? Etymologia temu przeczy, a wyodrębniając polilog, powinniśmy także mówić o duologu, czego się raczej nie czyni. Obie nazwy wyglądają dziwacznie. Co się zaś tyczy konsytuacji: czy nie lepiej w zamian powiedzieć o okolicznościach mówienia, okolicznościach towarzyszących bądź jakichkolwiek innych?